اشتیاق کشاورزان برای استفاده از پساب کارخانجات صنایع غذایی!

در اخبار <پول > به مطلبی بر خوردم که جالب بود ،احساس کردم قرار دادن آن در زیتون ایرانی 2 که در راستای اهداف وبلاگ یعنی صنایع غذایی هست خالی از لطف نباشد.
توضیح خاصی ندارم  متن خبر را بخوانید:

کمی دورتر از پایتخت، در نزدیکی قزوین اما، داستان متفاوت است. کشاورزان قزوین برای پساب یکی از کارخانه‌های اطراف شهرشان، مشتاق‌اند. واژه پساب شاید کلمه مناسبی برای آبی که از کارخانه نستله خارج می‌شود نباشد. چرا که آبی که از کارخانه خارج می‌شود مراحل پیشرفته تصفیه را پشت سر می‌گذارد و به دلیل داشتن مواد معدنی، کشاورزها به آب معمولی ترجیحش می‌دهند. کلاوس واکسموت، مدیرعامل شرکت نستله ایران (سهامی خاص) در این باره می‌گوید: «آبی که ما در کارخانه هایمان در سراسر دنیا استفاده می‌کنیم، خود قبل از ورود به محیط‌زیست مجددا در مراحل تصفیه «پاک» می‌شود. ترجیح ما این است که فقط آب تصفیه شده و پاک را به محیط زیست برگردانیم. «به گفته واکسموت، 97‌درصد آلودگی‌های ارگانیک پساب کارخانه‌های نستله، از جمله کارخانه قزوین، قبل از ورود به محیط تصفیه می‌شود.

او ادامه می‌دهد: «علاوه بر این نستله موفق شده مصرف آب خود را در سال 2009 به میزان 5‌درصد نسبت به سال گذشته کاهش دهد.» پساب کارخانه‌های نستله پس از تصفیه، قابل استفاده برای زمین‌های کشاورزی است. در مناطق دیگر نیز این کارخانه با همکاری صلیب سرخ یا هلال احمر، برای بیش از 50‌هزار نفر سرویس‌های بهداشتی ساخته که در آنها از همین آب استفاده می‌شود. همکاری با هلال احمر هم از آن روست که این شرکت، 70 سال است که در کشورهای اسلامی فعالیت می‌کند، امروزه در همه کشورهای اسلامی (از جمله فلسطین) شعبه دارد و تعداد پرسنلی‌اش در این کشورها به 30‌هزار نفر می‌رسد.

نستله ایران در قزوین از سال 2003 فعالیت خود را آغاز کرد. در یکی از قسمت‌های این شرکت سرلاک (غذای کودک) و در بخش دیگر نان (شیرخشک) تولید می‌شود. تصفیه پساب، تنها گوشه‌ای از برنامه‌های این شرکت 144 ساله سوئیسی، با عنوان ایجاد منافع مشترک است. نستله به عنوان بزرگ‌ترین شرکت «تغذیه، سلامت و تندرستی»، اگر چه در ایران نوپاست، اما سعی دارد بخش‌های دیگر برنامه «منافع مشترک» را نیز در ایران پی‌گیرد.

**مشترک خوراک زیتون ایرانی 2 (مهندسی صنایع غذایی) شوید**